بیماری پارکینسون گوگوش Options
بیماری پارکینسون گوگوش Options
Blog Article
درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه می‌توان از لودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژلین استفاده کرد.
محققان بر این باورند که هم ژن ها و هم محیط می توانند در ابتلا به پارکینسون نقش داشته باشند.
آنتی اکسیدان ها: غذاهای سرشار از این مواد، می توانند از استرس اکسیداتیو و آسیب به مغز جلوگیری کنند.
«اگر شما هم در مورد درمان پارکینسون اطلاعات و تجربه ای دارید آن را با خوانندگان دیگر این مقاله در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.»
افزایش مصرف نمک و داشتن وعده های زیاد با حجم کم باعث می شود تا فشار خون و سرگیجه نداشته باشید.
به طور میانگین ، طول عمر افراد مبتلا به پارکینسون ۸۱ سال محاسبه شده که با میانگین امید به زندگی جهانی برابر است. اما باید پذیرفت که بیش از هر چیزی ، امید به زندگی و طول عمر افراد به روحیه فرد و اینکه آیا واقعا درمان را جدی و به امید بهبودی دنبال می کند یا خیر ، وابسته است : ممکن است فردی در سن پائین به پارکینسون دچار شود ، مدت زیادی با بیماری دست و پنجه نرم کرده ولی نهایتا شکست بخورد ولی یک فرد ۶۵ ساله مدت کمی درگیر بیماری باشد و نهایتا بیش از ۸۱ سال هم زندگی کند.
در هنگام راه‌رفتن تصور می‌کند پاهای او به زمین چسبیده‌اند؟
وبینار نقش تصویربرداری تشدید مغناطیسی در تشخیص و درمان بیماریهای مغز و اعصاب
دکتر سمیرا یادگاری متخصص بیماریهای مغز و اعصاب (نورولوژی) دریافت نوبت
طبق تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۲، تنها ۱۰ درصد از افراد مبتلا به پارکینسون یکی از اعضای خانواده شان به این بیماری مبتلا هستند.
افراد مبتلا به پارکینسون بیماری پارکینسون عصبی ؛ به منظور پیشگیری از عدم فعالیت ، به ورزش کردن نیاز دارند. حرکت کردن ، حرکات کششی و ورزش کردن ؛ می تواند به پیشگیری از تاثیرات ثانویه از قبیل موارد زیر کمک کند :
اگرچه این می تواند به پشتیبانی از مشکوک بودن به ابتلای شما به بیماری پارکینسون کمک کند ، ولی این علائم و آزمایشات نورولوژیکی است که در نهایت تشخیص صحیح را تعیین می نماید. پزشک ، انجام تست های آزمایشگاهی از قبیل تست خون را برای جلوگیری از مشکلات دیگری که ممکن است باعث بروز علائم در شما شده باشد ؛ توصیه می کند.
وضعیت خود را بررسی کنید و صاف بایستید. این به شما کمک می کند تا کمتر حرکت نامنظم داشته باشید.
در پارکینسون ، سلولهای ماده سیاه به تدریج می میرند. هنگامی که این اتفاق می افتد ، سطح دوپامین کاهش می یابد.